Dzięki dekadom prohibicji nadal prawie niemożliwe jest skuteczne badanie marihuany w Stanach Zjednoczonych. Oznacza to, że prawdopodobnie jesteśmy dziesiątki lat do tyłu, jeśli chodzi o znalezienie nowych sposobów używania marihuany jako leku. Chociaż jest dobrze udokumentowane, że marihuana może być używana na wiele sposobów do leczenia naszych ciał i poprawy naszego życia, dowody na to, że marihuana jako narzędzie do leczenia udarów są głęboko schowane.
Na szczęście, niektóre badania mogą wskazać nam fakty i miejmy nadzieję, że wraz z odpływem prohibicji więcej badań pokaże to, co już wie wielu pacjentów po udarze: konopie indyjskie pomagają. Żeby było jasne, nie jesteśmy lekarzami, a to, co przeczytasz w tym artykule, nie powinno być traktowane jako porada medyczna. Po prostu zbieramy informacje i przedstawiamy je bez żadnych obietnic ani zaleceń, jak należy leczyć udar. Zawsze skonsultuj się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących Twojego zdrowia!
Czy konopie pomagają wyzdrowieć pacjentom po udarze?
Być może najważniejszą rzeczą, którą należy wiedzieć, jeśli chodzi o konopie indyjskie i udary, jest to, że rząd Stanów Zjednoczonych posiada patent, który mówi, że konopie indyjskie leczą udary. Patent USA nr 6630507B1 mówi, że konopie działają jako neuroprotektant po udarze niedokrwiennym, wśród innych chorób mózgu. Co więcej, ten konkretny patent wskazuje na poprzednie patenty, w których zidentyfikowano kannabinoidy jako możliwy neuroprotektant. Te patenty obejmują:
U.S. Pat. nr 5 538 993
U.S. Pat. nr 5,521,215
U.S. Pat. nr 5 284 867
U.S. Pat. Nr 5,434,295
Patent, o którym tutaj mówimy – 6 630 507 – mówi nam coś bardzo ważnego. Patent mówi: „dane pokazują, że rozmiar zawału zmniejszył się w przybliżeniu o połowę u zwierząt leczonych kannabidiolem, czemu towarzyszyła również znaczna poprawa stanu neurologicznego zwierzęcia”.
Niestety, ocena patentu została oparta na mózgach szczurów. Jak wspomnieliśmy, nadal niezwykle trudno jest badać konopie indyjskie u ludzi, którzy przeszli udar, ale istnienie tego patentu pokazuje, że badania na ludziach prawdopodobnie wykażą podobną zdolność neuroprotekcyjną marihuany. Chroniąc przed neurotoksycznością glutaminianu i śmiercią komórek wywołaną przez wolne rodniki, konopie indyjskie są obiecującym lekiem w leczeniu udarów. W rzeczywistości, 50% zmniejszenie rozmiaru zawału u szczurów porównano z innymi lekami, które wykazały nie więcej niż 2% zmniejszenie zawału.
Dlaczego konopie indyjskie?
Być może zastanawiasz się, dlaczego marihuana jest tak skuteczna w porównaniu z innymi lekami na udar. Właściciele patentu zwrócili uwagę na fakt, że konopie indyjskie są silnie lipofilne i z łatwością przenikają w głąb ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto, w badaniu opublikowanym w 2012 roku Neuropharmacology naukowcy przyjrzeli się, jak zdarzenia niedokrwienne wpływają na szczury przez długi czas. Wskazały, że „podawanie CBD po uszkodzeniu [niedotlenienie-niedokrwienie] nowonarodzonym szczurom prowadziło do długotrwałej neuroprotekcji”. Zwrócili jednak uwagę na fakt, że pozytywne efekty stwierdzono w zakresie poprawy czynnościowej, w przeciwieństwie do regeneracji histologicznej.
Inne badanie, które zostało opublikowane w 2007 roku w tym samym czasopiśmie, potwierdziło odkrycia i zdolność CBD do wielkiego zastosowania w leczeniu niedokrwienia. Hayakawa i in. odkryli, że „kannabidiol jest silnym środkiem przeciwutleniającym bez rozwijania tolerancji na jego działanie neuroprotekcyjne, działając poprzez mechanizm niezależny od receptora CB(1)”. Innymi słowy, CBD chroni uszkodzony mózg bez konieczności zwiększania dawki w razie potrzeby w przypadku innych kannabinoidów, takich jak THC.
Co najciekawsze, wydaje się, że nasze endogenne kannabinoidy wydają się zwalczać uszkodzenia mózgu – co może pomóc wyjaśnić powyższe odkrycia.
Badanie z 2011 r., które zostało opublikowane w British Journal of Pharmacology, wykazało, że „2-AG (endogenny kannabinoid, który jest prawie identyczny z THC) zmniejsza obrzęk mózgu, stan zapalny i objętość zawału oraz poprawia powrót do zdrowia”. Podobnie naukowcy zauważyli istnienie innych badań, wskazując, że „liczne badania nad eksperymentalnymi modelami toksyczności mózgu, zapalenia nerwów i traumy potwierdzają pogląd, że eCB są częścią mechanizmów kompensacyjnych lub naprawczych mózgu”.
