Chlorofil gromadzi światło w liściach marihuany. Światło jest przechowywane jako energia, której część jest przechowywana do zastosowania później, a część jest używana od razu: dzieląc się pomiędzy H2O, O2 H, odpowiednio tlen i wodór.
Ten proces polega na tym, jak roślina „wydycha” tlen. Rośliny również absorbują CO2 przez reakcję w fotosyntezie, którą nazywamy karboksylacją. CO2 łączy się z wolnym wodorem w celu wytworzenia kwasów karboksylowych.
Kwasy karboksylowe są zbudowane z wodoru, węgla i tlenu: dla hodowców najbardziej istotnym z tych kwasów jest kwas delta – 9 – tetrahydrokannabinolowy. Kannabidiol i kannabinol, dwa inne aktywe składniki w roślinie są również wytwarzane z kwasów karboksylowych. Istnieje wiele innych kwasów, które posiadają różne cele, ale te są najbardziej istotne dla większości producentów.
Stwierdzono, że delta – 9 – tetrahydrokannabinol (powszechnie nazywa THC) ma korzystne efekty zdrowotne, ale nie jest substancją czynną poszukiwaną przez palaczy.
Nie powoduje „haju”. Podczas gdy roślina nadal żyje i rośnie, duża część THC pozostaje w postaci THCA, co jest jednym z głównych powodów, dlaczego rośliny muszą być suszone i utwardzane (aby posiadać silny, narkotykowy efekt).
Samo THC formowane jest wewnątrz rośliny przez proces dekarboksylacji. Jak powyżej, jest to usunięcie dodatkowej cząsteczki CO2.
Jest to jeden z głównych powodów, dla których utwardzanie jest tak istotną częścią procesu zbioru cannabis. Dehydratacja i ciepło mają bezpośredni wpływ na konwersję THCA w THC, a także na określenie obecności innych kannabinoidów. Właściwa dekarboksylacja pomaga zapewnić najwyższy końcowy uzysk THC.
