Odmiany marihuany typu Sativa od lat cieszą się dużym uznaniem wśród użytkowników, którzy poszukują pobudzającego, energetyzującego działania – zupełnie odmiennego od bardziej uspokajających właściwości odmian Indica. Pochodzące z regionów tropikalnych i subtropikalnych rośliny te od wieków fascynują hodowców i entuzjastów. Charakteryzują się smukłą budową, wąskimi liśćmi oraz efektem działającym głównie na umysł – stymulującym, twórczym i poprawiającym nastrój. Sativa to marihuana, którą wielu określa jako idealną na dzień.
Czym są odmiany Sativa?
Marihuana typu Sativa wywodzi się z ciepłych i słonecznych rejonów świata, takich jak Afryka, Azja Południowo-Wschodnia oraz Ameryka Środkowa i Południowa. Przez setki lat rośliny te przystosowały się do intensywnego światła słonecznego i stabilnego klimatu. Do klasycznych odmian należą m.in. Malawi Gold z Afryki, Thai z Azji czy Acapulco Gold z Meksyku.
Sativy najlepiej rozwijają się w miejscach o wysokiej wilgotności i stałych temperaturach. Ich okres kwitnienia jest znacznie dłuższy niż w przypadku odmian Indica i może trwać nawet do kilku miesięcy, co wymaga cierpliwości i odpowiednich warunków uprawy.
Charakterystyka marihuany Sativa
Marihuana Sativa wyróżnia się wysokim wzrostem i rozłożystą budową. Rośliny te mają cienkie, palczaste liście oraz bardziej przewiewną strukturę. Efekty działania są głównie psychiczne – użytkownicy często doświadczają przypływu energii, poprawy koncentracji, wzrostu kreatywności i motywacji. Z tego względu odmiany Sativa są szczególnie popularne w ciągu dnia – zarówno podczas pracy twórczej, jak i w sytuacjach towarzyskich.
Z medycznego punktu widzenia, Sativa może być pomocna w łagodzeniu objawów depresji, przewlekłego zmęczenia, braku apetytu oraz niewielkich dolegliwości bólowych. Jej działanie jest raczej pobudzające niż uspokajające, dlatego nie jest zalecana przed snem, ale świetnie sprawdza się w aktywnych porach dnia.
Uprawa marihuany Sativa
Uprawa odmian Sativa może być wymagająca, szczególnie w warunkach indoor. Rośliny te osiągają znaczne rozmiary, dlatego potrzebują dużo przestrzeni pionowej oraz odpowiedniej ilości światła. W środowisku naturalnym mogą urosnąć nawet do kilku metrów wysokości. W uprawie domowej stosuje się metody ograniczania wzrostu, takie jak LST (Low-Stress Training) lub SCROG (Screen of Green), aby lepiej kontrolować wysokość i zwiększyć efektywność oświetlenia.
Najlepsze warunki do uprawy marihuany Sativa to temperatura w zakresie 21–30°C, duża ilość bezpośredniego światła słonecznego (minimum 6–8 godzin dziennie) oraz żyzna, dobrze przepuszczalna gleba. Nawożenie powinno być dostosowane do fazy wzrostu i kwitnienia. W uprawie wewnętrznej konieczna jest kontrola wilgotności, temperatury oraz odpowiednia cyrkulacja powietrza. Na zewnątrz należy chronić rośliny przed silnym wiatrem i ulewami.
Kwiaty Sativy są zwykle bardziej puszyste i luźne niż zwarte topy Indiki, ale często wyróżniają się intensywnym aromatem i wysoką zawartością kannabinoidów.
Hybrydy z dominacją Sativy
Ze względu na trudności związane z uprawą czystych odmian Sativa w ograniczonej przestrzeni, hodowcy zaczęli tworzyć hybrydy łączące cechy Sativy i Indiki. Takie odmiany dominujące cechami Sativy zachowują pobudzające działanie i charakterystyczny smak, ale są niższe i mają krótszy okres kwitnienia, co znacznie ułatwia ich hodowlę w warunkach indoor.
Dobrze zaprojektowane hybrydy pozwalają cieszyć się „umysłowym” efektem Sativy bez problemów związanych z jej wymagającą uprawą. Przykładami takich odmian są Lemon OG Candy, Red Hot Cookies czy Amnesia Lemon.
Czy wszystkie Sativy są takie same?
Tradycyjna klasyfikacja marihuany opierała się na dwóch głównych kategoriach: Sativa i Indica. Sativy były utożsamiane z wysokimi, smukłymi roślinami z cienkimi liśćmi i długim czasem kwitnienia, typowymi dla regionów tropikalnych. Indiki z kolei to niższe, bardziej zwarte rośliny z szerokimi liśćmi, pochodzące z chłodniejszych, górskich rejonów.
Z czasem te pojęcia zaczęły również odnosić się do rodzaju efektu psychoaktywnego:
Sativa miała działać pobudzająco, a Indica relaksująco. Choć w wielu przypadkach takie uproszczenie działa, nie zawsze odpowiada rzeczywistości – działanie marihuany zależy bowiem od całego profilu chemicznego danej odmiany, nie tylko od jej pochodzenia czy wyglądu.
W związku z tym, coraz częściej pojawiają się alternatywne sposoby klasyfikacji. Zamiast prostego podziału na Sativa/Indica, niektórzy badacze i hodowcy stosują system oparty na kształcie liści i zastosowaniu rośliny. Pojawiają się tu takie skróty jak:
• BLD (Broad-Leaf Drug) – szerokolistna marihuana psychoaktywna, odpowiadająca tradycyjnym odmianom Indica,
• NLD (Narrow-Leaf Drug) – wąskolistna marihuana psychoaktywna, czyli klasyczne Sativy,
• BLH (Broad-Leaf Hemp) – szerokolistne odmiany przemysłowe, nie zawierające THC,
• NLH (Narrow-Leaf Hemp) – wąskolistne odmiany konopi przemysłowych.
Ten podział może być bardziej trafny i precyzyjny, szczególnie w kontekście hodowli profesjonalnej, badań naukowych oraz medycznego zastosowania marihuany.
